BrandCoach

Wat is het "Internet of Things" ?

Sinds kort zijn er meer dingen op het internet, dan mensen.

Een van de buzz-words waar je vaak over hoort als het over technologische toekomstmodellen gaat is het 'internet of things' : het uitwisselen van bruikbare informatie, niet alleen onder mensen maar ook onder en met voorwerpen. Uw ijskast zal met u kunnen praten bevoorbeeld - iets waar u allicht eerder met gefronste wenkbrauwen over hoorde.

IBM heeft een schitterend filmpje gemaakt om dat nu eens haarfijn en bevattelijk uit te leggen. 

Tweet

Crisis slaat toe in Nationale Merkencompetitie

Deze namiddag maakten LDV en Made4It de uitslag van de Nationale Merkencompetitie officieel bekend.
Veel verrassingen maken we natuurlijk niet mee op zo’n merken-pop-poll. Maar het blijft wel een interessante manier om eens met één teen in het water de temperatuur van het bad op te meten (al was het maar omdat er in dat bad meer dan 18.000 enquête-deelnemers zitten).

Enkele merken haalden scores die de moeite waard zijn om verder hij stil te staan.

De grote winnaars van deze editie zijn :

• Audi : heeft een gigasprong voorwaarts gemaakt, ten koste van superfavoriet BMW, Volkswagen en Mercedes. Audi is ook terecht de grote Robert Populair van deze editie geworden.
• Adidas : dit merk maakt korte metten met Nike. Waar Adidas eerder wat onder de 20% bleef en Nike goed boven de 30%, is dat nu in één slag omgedraaid.
•  Esprit : die voor het eerst - en met kop en schouders - op de eerste plaats gaat staan in de categorie modemerken, vòòr Armani (pardon ?) en Levi’s dat al jaren na elkaar z’n populariteit ziet afkalven.
• C&A : bij de kledingwinkels wordt grondig huis gehouden : ‘grote merken’ Zara en H&M worden gedecimeerd ten voordele van ‘grijze muis’ C&A, nu autoritair op de eerste plaats.
• Torfs : moest ik Brantano zijn, dan zou ik me zorgen maken over de steile opgang van Torfs. Nog slechts 4 % percent verschil tussen de leider en de challenger.
• Randstad : had in de vorige editie reeds Adecco kunnen voorbij steken – maar blijft ondanks de crisis gewoon, rustigweg op z’n élan voortborduren.
• Colruyt : dat ze er flink op vooruit gaan zal u niet verwonderen, toch ?
• Facebook : in de nieuwe categorie ‘sociale netwerken’ pakt Facebook  zowat alles wat er te rapen valt (met 55%). MSN mag nog wat meespelen, maar de rest (ook Twitter) is geruis in de marge.
• Eén : de TV zender staat uitgesproken (36%) op de leidende plaats en weet die positie nog te versterken.

Losers in deze editie zijn :

• Fortis : Dat deze bank klappen krijgt zal niemand verwonderen. Verrassend is eerder dat ze er toch nog in slagen om de 2de plaats te behouden (na Dexia). De kleine banken scoren beduidend beter dan vroeger : een Argenta komt onmiddellijk na ING, bvb.
• Thomas Cook : zit duidelijk in een serieuze dip. Ze gaan van een uitgesproken eerste plaats naar de derde stek. Jetair heeft alles ingepikt.
• Humo : gaat al enkele edities achteruit. Maar in deze poll staan ze nog wel behoorlijk wat sterker dan uitdager Dag Allemaal.
• Geheim stemgedrag : vorige edities was “zeg ik liever niet” de standaard-keuze in de categorie politieke partijen. Vandaag is dat erg gezakt. Het beschamend gekrakeel in de Wetstraat heeft tenminste één voordeel : we willen meer dan vroeger voor onze mening uitkomen.

Samenvattend lijkt het me dat deze editie van de Nationale Merkencompetitie enkele effecten van de recessie op merken zichtbaar maakt. Merken die het voordien van hun ‘sexiness’ konden hebben, moeten nu de duimen leggen voor merken die voordien was grijzig waren (BMW tov Audi, Zara tov C&A, Nike tov Adidas, …) maar wel degelijk minstens even veel value bieden. De “grote” merken moeten opletten : de consument vandaag is meer dan ooit bereid om te switchen, als hij elders kan krijgen wat hij zoekt – goedkoper misschien, eenvoudiger, vernieuwender, …
Maar dat betekent niet dat merken – as such – zich in een gevarenzone bevinden.
Wie goed doet, goed ontmoet : het wordt bewezen door meerdere merken, maar vooral door Audi, Randstad, Eén en Colruyt. Zelfs in de bankwereld krijgen de groten wel klappen – maar gaan de kleintjes toch niet echt spectaculair vooruit.
Afwachten wat de volgende edities gaan geven. Kunnen de winnaars op dit crisis-élan verder bouwen of was het een one-off ?

Benieuwd hoe ù hier tegenaan kijkt !

Twitter voor merken ?

Zoals ik in m’n vorige artikel schreef bestaan er een aantal sterke argumenten om met uw merk de twitter-toer op te gaan. Maar ik had beloofd om in dit 2de deel wat meer stil te staan bij de zwaktes van Twitter.

1. Niet echt een zwakte van Twitter, maar misschien van uzelf : u moet er wel klaar voor zijn. Twitter is een zgn. ‘sociaal medium’ – en sociale, of community media hebben hun eigen wetmatigheden. Een daarvan is dat je … sociaal moet zijn. Dat betekent bvb. dat je open en bloot moet willen dialogeren met je doelgroep. En dat is een heel andere discipline dan ‘gewone’ marketingcommunicatie, die (ondanks alle lipservice) toch hoofdzakelijk one-way, directief en onderbrekend is.
Bovendien is Twitter instant, real time, nù ! Als je wil deelnemen aan een dialoog, moet je niet te lang je woorden willen wikken en wegen. Anders is de discussie al over vooraleer dat jij je zeg hebt gehad.
Misschien is de wil er wel, maar wat u zich vooral moet afvragen is of u het wel kàn. Als alles eerst door een of andere hiërarchische (of erger nog : juridische) molen moet, die bepaalt wat wél en wat niet gezegd kan worden, dan is Twitter – en bij uitbreiding alle sociale media – niets voor uw merk.

2. Er zijn niet zoveel merken terug te vinden op Twitter (tenminste niet met een eigen account). Sommige die er wel zijn scoren een behoorlijk aantal volgers : 
Starbucks heeft er 120.000, JetBlue Airlines 360.000 en Britney Spears 581.000. Maar Lacoste heeft slechts 1.000 volgers, Calvin Klein 580, Gucci 390 en French Connection heeft er 240 - ongeveer zoveel als ikzelf. Kodak, waar ik vorige week over schreef dat ze het zo goed aanpakken, heeft ongeveer 5.000 volgers. (Cijfers volgens TrackingTwitter dd. 5 april 09)
Dat zijn dus ontgoochelende aantallen. Het is duidelijk dat de meeste merken de weg naar Twitter nog niet hebben gevonden of er nog maar heel recent mee begonnen zijn. Er is vanwege de hard-core Twitter-fans ook wat weerstand. Ze vrezen dat “hun” Twitter een commercieel instrument wordt.
Het Twitterpubliek is het nog niet gewoon om met merken om te gaan, net zoals (de meeste) merken weinig ervaring hebben met dat publiek.

Conclusies

Is Twitter een marketingtool waar u dringend uw zinnen moet op zetten ? Neen.
Is het de moeite waard om er wat mee te experimenteren ? Ja ! Omdat Twitter uw bedrijf en uw merk toelaat om te experimenteren met sociale media en community-building. De unieke kenmerken – extreem korte boodschappen en het instant-karakter – maken het bijzonder interessant. De leercurve kan enorm stijl gaan.
Heeft Twitter een toekomst ? Ik denk het wel. Ik vertoef daarbij in het geruststellende gezelschap van bvb. Google, dat volgens ernstige geruchten 250 mio dollar biedt om Twitter te kunnen verwerven. Maar een andere compagnon komt wel uit heel onverwachte hoek : de Nederlandse Minister van Buitenlandse Zaken (CDA), Maxime Verhagen heeft enkele dagen geleden z’n 10.000ste volger kunnen registreren. Hij twittert puur in ’t Nederlands ! Ik zie het onze Karel De Gucht niet zo onmiddellijk doen. Maar los daarvan is zijn getwitter de moeite waard om ’s te bekijken – er valt veel van te leren.

Tips

Gesteld dat u, na dit alles, Twitter toch wil inzetten als een manier om uw merk te versterken bij uw doelgroepen, dan heb ik tenslotte een paar aanbevelingen :

• Beschouw Twitter als slechts één van de tools die u kan inschakelen om een sociaal netwerk rond uw merk te bouwen. Bekijk het als één van de media in een ruimer ‘sociaal mediaplan’. Twitter werkt het best als het ingebed is in een strategie waarbij u via bvb. blogs, via Facebook, via een dynamische website (dwz met regelmatig nieuwe content) en andere ‘media’ contact onderhoudt met uw doelgroepen.
• Het is cruciaal in die strategie dat u voor een dialoog gaat. Twitter is geen ‘broadcast’-medium. Als u er alleen berichten op publiceert en nooit reageert op wat uw volgers u twitteren, bent u ze op de kortste keren kwijt. U twittert wel, maar u staat alleen in de woestijn.
• Begin met luisteren, er is later tijd genoeg om te kletsen .  Zoek twitteraars die over af en toe iets over merk zeggen (of over uw producten, uw sector, of over concurrenten, …). Volg de conversaties en begin met die mensen te volgen. Stilaan kan u deelnemen en nog wat later kan u uw marketingboodschappen brengen. Mondjesmaat.
• Openheid, transparantie, authenticiteit : vandaag zijn het dé sleutelwoorden in elke marketingstrategie. Maar deze begrippen zijn nergens zo levensnoodzakelijk als in een sociale netwerkstrategie.
• Leg een persoonlijkheid in uw berichten, zorg dat er vlees en bloed te proeven en te ruiken is.
• Even een open deur intrappen : richt u op de doelgroep ! Geef hen dingen die ze interesseren. En zelfs al mag u ervan uitgaan dat uw followers in uw merk geïnteresseerd zijn, besef dat er ook voor hen meer in het leven is dan alleen dat. Zorg er dus voor dat u regelmatig ook over dingen bericht die niét over uzelf gaan, maar over wat de doelgroep kan boeien.
• Duid iemand aan, binnen uw organisatie of extern, die verantwoordelijk is (en de verantwoordelijkheid krijgt) om zich te ontfermen over de sociale mediakanalen. Bepaal vooraf goed de limieten van de zandbak waarin die persoon mag spelen – maar besef tegelijkertijd dat die randen eerder van soepel rubber gemaakt zijn, dan van gewapend beton. Als je een dialoog toelaat worden er soms al eens vreemde dingen gezegd. Alles volgens het boekje kan hier niet zomaar.

Meer lezen ?

Twitter is een hype, op dit ogenblik. Met één Google-lijntje kan u dus voor de komende dagen zoet zijn.
Twee plekken raad ik u echter warm aan : Mashable is de ‘social media guide’ bij uitstek. Veel kwaliteitsleesvoer !
En lees ook even Harvard Business Review‘s “Getting Brand Communities Right”.

Oh ja, en als u mijn getwitter wil volgen, dan moet u hier zijn.

Delhaize versus Unilever (ctd.)

Ik had eerlijk gezegd helemaal niet verwacht dat er ruim een week na het uitbreken van deze (mini-)crisis nog steeds geen oplossing uit de bus zou zijn gekomen. Er wordt over en weer met modder gegooid, via advertenties en persberichten. Bovendien ontbreekt het niet aan publieke belangstelling ! Op de online fora van verschillende nieuwsmedia (voorbeeld) zijn er betrekkelijk heftige discussies ontstaan over wie het gelijk aan z’n kant heeft. Er is ook even wat deining geweest over een onderzoek dat uitwees dat beide partijen schade oplopen, maar dat Colruyt als derde hond met het been zou gaan lopen. Dat onderzoek werd daags nadien wel afgedaan als een reclametruuk, maar toch.

Maar vooral : er is nog steeds geen oplossing.

Enfin, het is tijd om mijn ‘onderzoekje’ hier af te sluiten. Ik zal er geen persconferentie over geven ;-) maar u mag de resultaten wel weten (in volstrekte exclusiviteit dus !).

Uw antwoorden :

• Wie gaat er het eerst door de knieën ? : Delhaize 47% - Unilever 53%
• Welk merk wordt er sterker van ? : Delhaize : 79% - Unilever : 21%
• Is het een goede zaak dat dit publiekelijk wordt uitgevochten ? : Ja : 29% - 71%

Zo … en dan is het nu wachten op de Grote Verzoening ! Ik kijk er naar uit, want in dit soort dingen hoort er eigenlijk geen winnaar of verliezer te zijn. Merkfabrikanten hebben retailers nodig, net zoals retailers sterke merken nodig hebben.

Nog even een woordje van dank aan Qualtrics :
Daniel Fletcher allowed me to use the Qualtrics online survey software for free. Thank you so much !
It’s a great tool. I wish you lots of success with it !

De (beurs)waarde van merken

Het wordt wel eens gezegd : marketing is te belangrijk om aan marketeers over te laten. U weet van mij dat ik in die discussie niet tussenkom. Wat ik wel al eerder heb gezegd is dat branding te belangrijk is, om niet actief op de agenda van de CEO te staan. Merken creëren waarde voor het bedrijf en dus voor alle stakeholders, niet in het minst voor de aandeelhouders.
Gisteren verscheen er een schitterend dossier dat dit standpunt illustreert. Millward Brown, een van ’s werelds grootste marktonderzoekers (van de WPP groep), publiceerde de derde editie van z’n jaarlijkse “Top 100 Most Powerful Brands”. Het is een studie waarbij puur financiële gegevens over bedrijven en hun merken worden verrijkt met data uit de BrandZ database - een jaarlijkse, wereldwijde enquête bij 1 miljoen consumenten, met betrekking tot 50.000 merken. Om de waarde van een merk te berekenen combineren ze de roerende inkomsten van een bedrijf die toegewezen kunnen worden aan het merk, met de gegevens uit dat consumentenonderzoek, en met gegevens over de evolutie van de sector en de markt waarin het merk actief is. De resultaten ervan monden dan uit in een lange ranglijst.
Het hele dossier is enorm boeiend – maar ik wil u er mijn favoriete highlights even uit lichten.

1. Merken creëren aandeelhouderswaarde, ook in tijden van crisis.

Millward Brown heeft twee beursportefeuilles samengesteld : eentje met de bedrijven die eigenaar zijn van de top 100 meest waardevolle merken, en eentje met die bedrijven bij wie hun merken de grootste bijdrage leveren aan de bedrijfsresultaten (“brand contribution” verantwoordelijk voor meer dan 30% van het bedrijfsinkomen). Van beide portefeuilles werden de prestaties gevolgd op de S&P index.

De grafiek spreekt boekdelen : 2007 was een goed beursjaar : de algemene index steeg met 11%. Maar de portfolio met de Top 100 merken steeg met 25% en die met de sterkste merken steeg met niet minder dan 34% ! Omdat het sinds eind verleden jaar nogal turbulente tijden zijn op de beurs, hebben ze ook eens gekeken hoe de portefeuilles evolueerden van april ‘07 tot begin april ‘08. De stijging van de algemene index is gereduceerd naar 3%, maar de Top 100 portefeuille groeide met 15% en de andere met 22%.
Merken creëren dus niet alleen waarde – in moeilijke tijden beschermen ze bovendien de opgebouwde aandeelhouderswaarde.

2. Wie zijn de grootste winnaars en verliezers ?

Het is boeiend om de ranking eens te vergelijken met deze van verleden jaar. De gemiddelde stijging van de top 100 bedroeg 21%. De grootste winnaars zijn Blackberry (+ 390% !), Apple (123%), Amazon (+93%), Vodafone (+75%) en ... de China Construction Bank. Die laatste heeft een waarde van 19.6 miljard dollar en is er op een jaar tijd met 82% op vooruit gegaan.
In de rankings, zowel in ‘07 als in ‘08, vinden we trouwens verschillende signalen dat de nieuwe economieën (in de zgn. BRIC-landen) een enorme impact hebben op de waarde van grote wereldmerken.

Telecom en technologie blijven dus sexy sectoren. Op de beurzen wordt er sinds de grote bubble wel altijd gevreesd dat er teveel gebakken lucht inzit - maar in dit toch nogal rationeel opgesteld lijstje, vinden we eerder positieve indicaties voor de toekomst. Zij het dat de sector ook een paar notoire verliezers kent.

Wie zijn de verliezers ? Motorola spant de kroon, met -30%. Gevolgd door Starbucks (-25%). Ze zullen er toch iets moeten aan gaan doen, als ze nog in alle boeken over merkbeleid willen blijven staan als hét glittervoorbeeld). Na Home Depot en Merill Lynch vallen vooral EBay, Ford en Yahoo op : alle drie zakken ze met 13%.

3. Een paar sectoren.

Beleggen in InBev lijkt een goeie tip. In de biersector is Budweiser het grootste merk, met een stijging van 5%. Maar de grootste stijgers in de top 20 zijn merken van InBev : Brahma met +58%, Labatt’s +56%, Skol +50% en Stella +43% (zowat de enige ‘Belg’ in alle overzichten).

In de fast food sector doet McDonalds een goede zaak. Sinds men daar de dingen wat anders aanpakt is het merk met 49% gestegen.
Ook in de kledingsector vinden we merken terug die de afgelopen tijd hard aan hun vernieuwing hebben gewerkt : Adidas steeg met 76%, Esprit met 46% en Levi’s met 38%.
In personal care is Nivea een sterke case aan het bouwen : ze realiseerden een stijging met 68% ! Gilette en L’Oréal blijven er de grootste merken, met een waarde van resp. 21,5 en 16,5 miljard dollar.
In de retail verliest Wal-Mart 6%, maar Tesco en Carrefour winnen resp. 39 en 29%. Het zou me niet verwonderen dat de eerste vooral door z’n branding en de tweede door z’n uitbreidingen in nieuwe landen zo gunstig evolueert.

4. Voorspellingen

Verleden jaar concludeerde Millward Brown dat de belangrijkste factoren, die de groei van merken bepaalden, waren :
-    groei in opkomende markten zoals Brazilië, Rusland, India en China (voor bvb. BMW, L’Oréal en Zara)
-    convergerende technologieën (voor Apple en Orange, bvb. – dit jaar zeker ook voor Blackberry)
-    inspelen op sociale verantwoordelijkheid (Toyota en BP)
-    inspelen op gezondheid (McDonalds, die de trend volgt en Burger King die bewust – en succesvol !- een tegenkoers vaart : dit jaar +57%).

Dit jaar staan ze vooral stil bij de invloed van de nieuwe landen : niet alleen als nieuwe markt voor westerse merken, maar ook als uitvalsbasis voor nieuwe merken zoals China Mobile, Bank of
China en China Construction Bank. Het is te verwachten dat we van daaruit straks grote sterke merken naar het Westen zien komen.
Hun tweede aandachtspunt is de technologie sector : in de top 100 zijn er 28 merken uit die categorie, ze realiseerden samen een waardeverhoging van 187,5 miljard dollar – dat is méér dan de helft van de totale waardevermeerdering van alle 100 merken !

Meer lezen ? De studie verloopt in samenwerking met de Financial Times. U vindt daar dan ook een volledig dossier. Ook hier vindt u er alles over.

Hoe bouw je een wereldmerk ?

Als er een weddenschap zou bestaan over merken van de toekomst, dan zou ik m’n geld wel op Tata durven zetten.

Tata is India’s grootste fabrikant van auto’s, vrachtwagens, bussen en treinstellen. Ene meneer Ratan Tata richtte z’n winkeltje op in 1945. Sinds 2004 is de zaak genoteerd op de NYSE en in het boekjaar 2006-07 haalde hij een omzet van bijna 6 miljard euro (meer dan 321 miljard roepie). In India zelf heeft Tata meer dan 4 mio auto’s rijden. Volgens hun website zijn ze ’s werelds tweede fabrikant van bussen en de nummer 5 inzake trucks (na de aankoop van het Zuid-Koreaanse Daewoo Trucks). Ze hebben met Fiat een joint venture voor de Indische en Argentijnse markt en daarnaast zijn er joint ventures in Spanje, Thailand en Brazilië.
Er zijn research centra in India en het VK.

Vandaag stelde Ratan Tata in hoogsteigen persoon een nieuwe auto voor op het salon van New Delhi. Dat een en ander goed voorbereid werd blijkt o.a. uit het feit dat het filmpje over de lancering vandaag al keurig op YouTube werd gepost.

Ik erger me mateloos aan de obligate “Also sprach Zarathustra” op de achtergrond. Maar er zijn wel meer dingen die ze liever goed pikken dan zelf bedenken. Zoals bvb. de naam. De nieuwe wagen krijgt de door Apple sexy gemaakte subbrand Nano mee. En het verhaal achter het concept is dat van de oorspronkelijke ‘Volks-Wagen’ (Tata noemt het ook een “People’s Car”) : een standaard auto voor jan-en-alleman.

De Tijd van vandaag vat het persbericht zo samen :

De Nano kan tot vijf mensen vervoeren, maar heeft geen radio, airco of spiegel aan passagierskant. De kleine krachtbron, die voor een topsnelheid van ruim 100 kilometer per uur zorgt, is 623 cc groot, levert 33 pk en ligt achterin. Volgens Tata doorstaat het autootje de frontale crash tests en voldoet het aan de Euro-IV emissienormen. Het verbruik zou ongeveer 5 liter per 100 kilometer bedragen.

De Nano is in eerste instantie alleen voor de Indische markt bedoeld. Hij moet daar straks een 100.000 roepies (± 1.750 euro) gaan kosten en heeft daarmee direct een sterk verhaal op zak : het is ’s werelds goedkoopste auto. Volgens de autobouwer wordt met de Nano voor vele Indiërs de droom van een eigen auto werkelijkheid. In de tweede helft van dit jaar start de levering en Tata hoopt er een half miljoen te kunnen bouwen.

Wat het verhaal echter extra boeiend maakt is dat Tata blijkbaar op alle fronten tegelijkertijd plankgas wil geven. Eerder deze week raakte bekend dat Tata de enig overblijvende kandidaat koper is om de luxemerken Jaguar en Land Rover van Ford over te nemen.
Of dat goed nieuws is voor de ‘legacy’ van beide merken kan betwijfeld worden (maar ja, Ford is er zelf ook al niet echt fijngevoelig mee omgesprongen ...). Maar wat wel zeker is, is dat Tata daarmee veel over de Europese en Amerikaanse markt kan leren en een bruggenhoofd heeft om zijn gamma verder uit te rollen in de rest van de wereld.

Kortom : een merk om te volgen !

Groene Merken revisited

Op 13 november organiseert Stichting Marketing een avond over Green Marketing (Hype or Reality). Ikzelf mag er op het spreekgestoelte plaats nemen, samen met Pierre Frits (Marketing Manager van Electrolux), Freya Piryns (Groen!), Hans Herman (Bizz Magazine) en Tom Domen (Marketing Manager, Ecover).

Bij de voorbereiding van m'n bijdrage stootte ik op een interessant vraagstuk.
Ecologie is een tricky ding. De verdenking dat merken zichzelf willen  'greenwashen' met groene claims is alom tegenwoordig. De postmoderne consument staat met al z'n web2.0 wapens klaar om elke onjuistheid in een groene claim genadeloos af te straffen.
Hoe ga je daar als marketeer dan mee om ? Wanneer mag je communiceren over je groene aanpak ?
Aan de ene kant lijkt het verstandig om er pas over te spreken als je huiswerk klaar is. Als je verhaal “àf” is. Pas dan kan je verhaal echt bewézen worden - kan men je verhaal echt gaan geloven.
Maar het is een lange weg om tot in de laatste schakel van het proces een groen merk te worden. En zolang je er niets over vertelt weet niemand ervan – en kan men dus denken dat je er niks aan doet.

Dat is wat Apple overkwam.
Greenpeace nam een tijd geleden het initiatief om Apple onder druk te zetten met de actie “Green my Apple”. Het publiek werd aangemoedigd om aan de actie deel te nemen – en Apple te bombarderen met vragen, klachten en suggesties. Na wat aarzelen reageerde Apple door middel van een open brief van Steve Jobs. Daarin somde hij op wat Apple als bedrijf wél allemaal deed inzake ecologie. En belangrijk : zijn voornaamste conclusie was : “ It’s certainly clear that we failed to communicate the things that we are doing well ! “
Het is by the way zowat de enige keer dat ik Apple in het defensief heb zien gaan. En ik denk dat deze reactie ook niet de beste is...

Interessant is hoe Apple’s aartsrivaal Dell de zaak aanpakt.
Dell opende een publiek forum – en noemt het “ Dell IdeaStorm – where  yoùr ideas reign “. Klanten, gebruikers – maar ook het grote publiek in het algemeen – kunnen suggesties posten op talloze vlakken. Vaak over producten, software en andere technische onderwerpen. Maar ook over accountability en environment.
Dell geeft als het ware toe dat ze nog nergens staan. Dat ze nog veel te leren hebben – maar dat ze wél de beste leerling van de klas willen worden. Dell - de laatste tijd moeizaam rechtkruipend uit een diepe depressie - hanteert daarbij op een erg mooie manier een open dialoog met z'n doelgroepen.

vervolg : klik hieronder.

Goede merken maken goede vrienden

Merken uit heel verschillende stallen die samenspannen om een vernieuwend initiatief te trekken, daar kennen we een aantal boeiende voorbeelden van.
In sommige gevallen wordt er samengewerkt in een structurele joint venture (bvb. Sony Ericsson). Soms zijn het los-vast verbanden à la Philips met SaraLee/DE, Nivea of Interbrew. En soms zijn het marketing-opportunistische alianties zoals merken die tijdelijk met elkaar een joint promotie afspreken.

Dezer dagen is er hier en daar wat te lezen over twee nieuwe merk-allianties.

Enerzijds is er het verhaal van een mooie liefde op Vlaamse bodem : de retailers JBC (kleding) en Torfs (schoenen) die dit weekend samen een flagship “duo-“store openden van 1800 m² op de Meir in Antwerpen. JBC (blijkbaar in 1975 opgericht door de ex-wielrenner Jean-Baptiste Claes en vandaag een netwerk van 90 winkels) is de laatste jaren bezig aan een opmerkelijke opfrisoperatie. De ene na de andere winkel wordt grondig vernieuwd – de look & feel van het merk én het assortiment zijn verjongd. Er komen winkels in de centra bij, naast de gekende blokkendozen op de invalswegen. Zoon Bart Claes werd een tijd geleden – als retailspecialist – gevraagd om in de raad van bestuur te zetelen van schoenenspecialist Torfs (46 winkels). En daar groeit nu iets moois uit. De Standaard bericht zelfs dat er een jobswap werd georganiseerd tussen beide bedrijven. Het is een interessant voorbeeld van hoe bedrijfen die eenzelfde cultuur delen samen tot synergieën kunnen komen.

Van een wel heel ander genre is het nieuws – eerder nog een gerucht – dat Volkswagen en Apple gaan samenwerken om een Volkwagen iCar te lanceren. Het bericht werd gelanceerd door de Duitse editie van de Financial Times. Volkswagen-topman Martin Winterkorns en Steve Jobs voeren verkennende gesprekken omtrent een nieuw compactmodel van Volkswagen dat moet uitgerust worden met Apple technologie. “Es gebe eine Menge Ideen, aber keine konkreten Pläne.” Het model zou zich in de voor jongeren aantrekkelijke prijsklasse van ongeveer 6.000 euro moeten situeren.
Het is te hopen dat beide heren er de geschiedenis van de Smart (gelanceerd in de late jaren '90, op initiatief van Swatch en Mercedes) nog eens op nalezen. Maar de verenigde blogosfeer heeft er na de iPhone ongetwijfeld een nieuwe kluif aan.

Merkflexibiliteit : een voorbeeld

In m’n vorige berichtje pleitte ik voor wat flexibiliteit in de definitie van een merk. Het territorium van een merk mag best met soepele grenzen afgebakend worden.
Coca-Cola is een goed voorbeeld van een merk dat de afgelopen jaren geleerd heeft om z’n merkdefinitie meer rek te geven. Deze zomer introduceerde het merk een oranje (!) variant. Het is een zgn. ‘limited edition’, beperkt in tijd en in plaats. Coca-Cola Orange werd gelanceerd om de UK-campagne ‘Coke Side of Summer’ (2,5 mio. UK £) te ondersteunen. Coca-Cola Orange is naar het schijnt een beetje te vergelijken met Light Sango en bevat 1% sinaassap.

Met deze variant gaat Coca-Cola weer een stapje verder met het in vraag stellen van z’n eigen smaakdefintie. Op dat traject zijn er wel al eerder uitstapjes geweest. Met name Coca-Cola België geldt voor de Coca-Cola Company als dé plek bij uitstek waar nieuwe – al dan niet tijdelijke - smaken mogen uitgeprobeerd worden (zo bvb. de genoemde Sango of Lime).

Maar de meest verrassende bijdrage van Orange is uiteraard dat zelfs de zo identificerende donkerbruine kleur van coladranken als een bespeelbaar terrein wordt ingeschakeld.

Hoe bespeelbaar dat veld in werkelijkheid is zal nu uit de resultaten moeten blijken. In ieder geval is het een interessante strategie om zowat alle aspecten van de merkdefinitie te her-verkennen. De manier waaròp men dat doet is ook erg inspirerend : met een zgz. tijdelijke 'limited edition'. Is de zaak geen onverdeeld succes : no problem, alles verdwijnt toch uit de rekken. Blijkt het wél aan te slaan : bingo, 'verlengd op algemene aanvraag' !

SL leesvoer & nieuws

Ik weet het : berichten over Second Life zijn ‘not done’, ze worden in het beste geval onthaald op een milde, vergevingsgezinde glimlach (“Daar is hij weer !”). Maar ik ga toch nog even volharden.
Ik voel me nl. weer in goed gezelschap, sinds ik daarnet ontdekt heb dat het Nederlandse EPN (“Platform voor de informatiesamenleving”) een “Platform Virtuele Werelden” heeft opgericht. Dat platform wil de kennis over toepassingen van virtuele werelden en driedimensionaal internet verspreiden en bevorderen. Het werd eind april opgericht, samen met de Technische Universiteit Delft, de Universiteit Twente, de Vrije Universiteit Amsterdam en de Erasmus Universiteit Rotterdam in samenwerking met ING, ABN Amro, Philips en IBM.
EPN is niet alleen met Second Life bezig, maar besteedt er uiteraard wél veel aandacht aan. SL is inderdaad ook niet meer (maar ook niet minder) dan een inspirerende voorloper van wat 3D-webapplicaties en –werelden zullen gaan bieden.

Ze hebben op hun site twee studiedocumenten staan die ik u warm wil aanbevelen :

-    Second Life : Het Tweede Leven van Virtual Reality
Dit is een soort nulmeting. In oktober 2006 onderzocht EPN de versmelting van de virtuele en fysieke werkelijkheid, op het vlak van economie, recht en welzijn. Hiervoor organiseerden ze een online enquête bij 246 SL-bewoners – waarvan een deel vervolgens telefonisch geïnterviewd werd. Voor wie zowel in de economische als de juridische én de sociologische aspecten geïnteresseerd is, biedt deze studie een bijzonder boeiend leesstuk !

-    Rapport Ondernemingen in virtuele werelden
Hierin wordt o.a. gepeild naar de belangrijkste redenen waarom 28 van de top 100 Nederlandse bedrijven investeren in virtuele werelden. De top 10 ziet er als volgt uit :

1. werving en selectie
2. interne communicatie
3. profilering
4. interne trainingen
5. adverteren voor producten en diensten
6. intern: plaatsonafhankelijk werken (telewerken)
7. productontwikkeling samen met de consument
8. communicatie met de consument
9. product testen en feedback krijgen
10. extra kanaal voor verkoop en communicatie

Opvallend is dat men blijkbaar meer belang hecht aan interne en input-processen (HR-gericht), dan aan outputgerichte (marketing & verkoop) processen. Meer aan ‘interne branding’ dus, dan aan reclame en PR.

Deze post over Sl kan natuurlijk niet voorbij twee recente ontwikkelingen in België en Nederland.

Op 21 juni lanceerde Bruna, naar eigen zeggen als eerste retailer ter wereld, een keten van enkele honderden winkels tegelijkertijd in de driedimensionale wereld van Second Life. Bruna is in Nederland de marktleider op het gebied boeken, tijdschriften, dagbladen en kantoorartikelen. Met 375 ‘echte’ winkels dus de Nederlandse tegenhanger van Standaard Boekhandel in België. SL is voor hen een online verkoopskanaal, naast hun erg succesvolle bruna.nl webstek.

Op diezelfde 21ste juni lanceerde ook Brussels Airlines  zijn “b.places” op SL. Brussels Airlines heeft op een twintigtal eilanden in Second Life interactieve kiosken staan, waar SL’ers op hun favoriete eiland kunnen stemmen. Het klassement dat daaruit resulteert staat op een website, www.b-places.com. Daar kan de surfer de link naar de verschillende bestemmingen vinden. Bovendien kan hij zelf SL plekjes voorstellen. B.places wil “een gids worden van de ‘places to be’ op Second Life”.
Met dit initiatief doet Brussels Airlines dus meer dan alleen wat oppervlakkige PR genereren in de “real life”-media.

Het is alleen te hopen dat men de zaken goed opvolgt. Al te vaak heb ik reeds vastgesteld dat merken en bedrijven nu dezelfde fouten maken, als toen in de vroegdagen van het internet : snel-snel op de hype springen en een of andere site lanceren, die vervolgens aan z’n lot wordt overgelaten, niet ge-update wordt en dus op de kortste keren waardeloze, contraproductieve rommel wordt. Waardoor in de buitenwereld het gevoel alleen maar versterkt wordt dat het om een oppervlakkige hype gaat die snel wel weer zal overwaaien...